جود لاو بازیگر حاشیه ای نیست و در این سال ها حتی در فیلم های عظیم حضور نداشته است اما با حضور در همان فیلم های جمع و جور و بعضا مستقل توانسته نامی برای خود دست و پا کند و به ستاره ای برسد. در دورانی که برای تبدیل شدن به یک ستاره بزرگ نیاز به بازی در فیلم های عظیم مختلف دارد، او با بازی در آثار داستانی با شخصیت های دراماتیک توانسته به چنین جایگاهی دست یابد. نکته اینجاست که جود لاو حتی در برخی مواقع در نقش اصلی فیلم هم حضور ندارد، اما می تواند فریم های آن اثر را بگیرد و بازی قابل قبولی ارائه دهد. حتی این روزها فیلم «نظم» او در دسترس است و این باعث می شود بهترین فیلم های جود لاو را برای ردیابی مسیری که او تا امروز طی کرده است انتخاب کنیم.
جود لاو کار خود را با بازی در نقش های فرعی آغاز کرد. به نظر می رسید که او جوان خوش قیافه ای باشد و چند روزی در مرکز قاب تعدادی از فیلم ها نگه داشته شد و بلافاصله فراموش شد. اما به زودی این ایده کنار گذاشته شد. با گذشت زمان او با فیلمسازان بزرگ تری کار کرد و با بازی در فیلم های مستقل نشان داد که اینجا برای ماندن است و فقط به شهرت زودگذر فکر نمی کند. ناگهان در عرض چند سال با کارگردانان بزرگی چون سام مندز، مارتین اسکورسیزی، دیوید کراننبرگ، آنتونی مینگلا و استیون اسپیلبرگ کار کرد و در همه این آثار خوش درخشید.
فرقی نمی کرد در نقش قهرمان فیلمی مثل «هستی» حضور داشته باشد یا در فیلمی مثل «هواپیما» حضور کوتاهی داشته باشد یا حتی نقش منفی داستان را در اثری مثل «جاده ای به سوی نابودی» برعهده بگیرد. او در هر نقشی چه کوتاه و چه بلند اثری از خود بر جای می گذاشت و نام خود را در ذهن مخاطب حک می کرد. آن روزها (اواخر دهه 1990 و آغاز قرن جدید) بهترین روزهای زندگی حرفه ای او بود و بهترین فیلم های جود لا در آن روزها متولد شدند. پس از آن جود لا فعالیت خود را تا حدودی کاهش داد و در فیلم های کمتری بازی کرد. هر چه سنش بالاتر می رفت بیشتر به بازیگری در قالب نقش های کوتاه روی می آورد و گاهی تنها در چند صحنه از یک فیلم ظاهر می شد.
اما باز هم کارگردانانی بودند که در همان نقش های کوتاه از حضور او به خوبی استفاده کردند. به عنوان مثال در «شیوع» استیون سودربرگ به بازیگری نیاز داشت که بتواند نقش یک روزنامه نگار و وبلاگ نویس را ساماج بازی کند. اما نقش به گونه ای نوشته شده بود که جای کار زیاد نبود. این در حالی است که به دلیل اهمیتی که دارد باید موثر می بود. جود لا این نقش سخت را به برگ برنده فیلم تبدیل کرد و بهترین بازی را از شخصیتی بیرون کشید که به راحتی می توانست به نقشی هدر رفته تبدیل شود. حضور او در فیلم «شرلوک هلمز» با آن فضای فانتزی آنچنان است که حتی رابرت داونی جونیور که نقش شرلوک هلمز را بازی می کند تحت تأثیر حضور او قرار می گیرد.